Meneer Ruud verlaat zijn bibliotheek
NAARDEN - Bijna 40 jaar lang was Ruud de Groot 'het gezicht' van de jeugdafdeling van de Naardense bibliotheek. Hij was betrokken bij de bouw in 1976 en begin deze maand was de 59-jarige jeugdbibliothecaris voor het laatst te vinden tussen de kasten met boeken.
door Yvette de Vries
Het officiële afscheid is pas op 13 juli als de leerlingen van de Rehobothschool en de Tweemaster hun boeken komen inleveren. Dan is hij er nog voor één keer, want dat moment wil De Groot zeker niet missen. In 1977 benaderde hij de eerste Naardense scholen - het waren er toen nog zo'n stuk of vijf - om naar de bibliotheek te komen. Zelf ging hij ook regelmatig op bezoek in de klassen.
Geen anonimiteit
In zijn woonplaats Weesp kent bijna niemand hem, maar zodra hij één voet in Naarden zet is het gedaan met de anonimiteit. De Groot lacht: "Dan is het: hallo meneer Ruud!"
De kinderen luisteren geboeid naar de verhalenverteller
Hij heeft ontelbaar veel kinderen zien opgroeien. Jaar in jaar uit zag hij ze; hij kende ze allemaal van naam, van kleuter tot achtstegroeper. Daardoor bouwde hij ook een band met ze op. "Ze durven dan ook bij je te komen", zegt hij trots.
Even later zitten twee meisjes gezellig met hem te keuvelen. Ze mogen op de foto met hem, maar luisteren zo geboeid naar de 'verhalenverteller' dat ze de foto eigenlijk al vergeten zijn.
De laatste vijf jaar was hij al minder vaak in de bibliotheek te vinden, hij werkte nog maar een paar dagen in de week. "De overgang is dus niet zo groot", nuanceert hij het gevoel van afscheid. Het contact met de leerlingen van nu was al minder intensief. Toch blijft het voor hem het mooiste beroep dat er is: kinderen enthousiast maken voor lezen. Al ging dat vroeger anders dan nu, vertelt De Groot.
Klassenbezoek
"Dan ging ik op klassenbezoek en kon ik een verhaal vertellen waar de kinderen wel een half uur tot drie kwartier geboeid naar konden luisteren. Dat redden ze nu niet meer. "De concentratie is korter, te veel prikkels en geen rust", is zijn verklaring. Hij paste zijn 'lesmethode' erop aan: kortere verhalen en meer interactie.
Boekverslagen
Zijn werk reikte verder dan verhalen vertellen, boeken helpen uitzoeken of de boeken rangschikken. De leerlingen van de hogere groepen, zeven en acht, zijn meer inhoudelijk bezig, met boekverslagen bijvoorbeeld. De Groot helpt ze daarmee.
"Ik stel bijvoorbeeld vragen waarmee ze het karakter van de personen in het boek kunnen achterhalen." Onlangs gaf hij nog een powerpointpresentatie aan de zevendegroepers van de Rehobothschool, hoe ze op eenvoudige wijze een boekverslag konden maken. "Ze vinden dat vaak heel spannend en zien er tegenop. Ik laat ze zien dat het helemaal niet zo lastig is."
Plannen
Terwijl De Groot vertelt wat hij zelf het liefst leest - fantasie- en historische verhalen en psychologische romans, staat hij op om een paar voorbeelden uit de kast te halen. Stilzitten is niets voor hem. "Ik ga nog lang geen geraniums koken", grapt hij.
Hij zit ook al volop plannen. Hij gaat zes weken fietsen in de Oostenrijkse bergen en daarna ziet hij wel.
Afscheid
Van de leerlingen van de Rehobothschool kreeg hij 7 juni al een prachtig cadeau. "Een zelfgemaakt boek met verhalen over meneer Ruud."
Op 1 juli is hij voor het laatst op de Tweemaster.
En dan volgt tot slot zijn officiële laatste dag op 13 juli.