'Ik denk echt dat ik een verschil kan maken in Zuid-Afrika'
De nieuwe gemeente zit vol inspirerende inwoners. Lokale helden en bruggenbouwers. Solisten die veel voor buurt en medemens betekenen, teamplayers die anderen motiveren, nieuwkomers met frisse plannen en mensen of clubs die al jaren actief zijn. Wie zijn deze Gooise Meerders? De komende tijd stellen wij er een paar aan u voor. Deze week: Lonie Vles-Rosenmöller - oprichtster van haar recent gestarte stichting genaamd Izingane Happy Foundation.
door Jessica de Jong
NAARDEN - Een vrouw met lef, met doorzettingsvermogen, met een positieve kijk op het leven en de wereld en gevoel voor avontuur. Iemand die een verschil wil en kan maken voor met name de kwetsbare kinderen in Zuid-Afrika. Lonie Vles-Rosenmöller begon slechts een half jaar geleden haar eigen stichting Izingane Happy Foundation waarmee ze zich inzet voor deze doelgroep.
Ze vertelt dat ze van haar reis, afgelopen november, meer geïnspireerd en gepassioneerder dan ooit is teruggekomen. Dat was dan ook haar cue om vastberaden aan de slag te gaan vanuit Naarden-Vesting. Met een zekere trots en enthousiasme kijkt ze naar de foto's van haar meest recente verblijf. Ruim drie weken verbleef ze in Zuid-Afrika om daar hulp te bieden. Met name aan kleinschalige kinderprojecten die door lokale mensen worden gerund en die er zelf ook moeite voor willen doen. Van het opzetten van een crèche, het aanschaffen van spelmateriaal voor gehandicapte kinderen, tot het starten van een voedselprogramma: Lonie draait haar hand er niet voor om. Zij kan effectief advies geven en met minimale financiële middelen meer kleur geven aan het leven van jonge, kwetsbare kinderen in Zuid-Afrika.
"Ik heb weer veel bijzondere, lopende kinderprojecten in plattelandsgebieden bezocht, die ik met concrete adviezen, een frisse 'buitenstaandersblik' of soms gewoon wat compassie en belangstelling heb kunnen ondersteunen om nog sterker, efficiënter of effectiever te worden."
Lonie heeft zich de afgelopen 11 jaar op verschillende manieren ingezet voor ontwikkelingsprojecten in Zuid-Afrika. "Ik ben van het land en de mensen gaan houden. Een prachtig land, met weliswaar veel armoede en schrijnende situaties, maar voor mij vooral ook een land met inspirerende mensen en ontmoetingen. Elke keer weer word ik geraakt door de ongelooflijke initiatieven en projecten van bijzondere mensen die met veel liefde en soms nauwelijks middelen kleinschalige projecten (bege)leiden om de meest kwetsbare jonge kinderen op te vangen. Gewoon door ze wat te eten, aandacht of onderwijs te geven. Kinderen die anders verloren zouden zijn voor de toekomst."
'Ze hebben al de vis, ze hebben alleen nog een hengel nodig'
Maar ze gaat niet in op iedere hulpvraag. "Dan zou je wel aan de gang kunnen blijven." Een doordacht plan, werken op basis van vertrouwen en het boeken van praktisch resultaat zijn sleutelwoorden voor haar Inzingane Happy Foundation. Ze is nu op de meeste plekken voor de tweede keer terug geweest. Om te zien hoe het eraan toegaat, wat er nog nodig is en waar haar adviezen het verschil kunnen maken.
Blonde engel
"Ik denk dat ik hier echt een verschil kan maken, want in Zuid-Afrika hebben ze bij wijze van spreken al de vis, ze hebben alleen de hengel nog nodig." En Lonie hoopt dat zij die hengel kan zijn. Gelukkig blijft het niet bij hopen, ze is het al. Als een blonde, reddende engel bezoekt ze al haar projecten. Ze rijdt honderden kilometers door het land. Over hobbelige wegen, zonder vrees, maar fluitend en genietend van het mooie land.
"De mensen die rond het Krugerpark leven hebben het bijvoorbeeld enorm zwaar. Slechts een enkeling profiteert van de toeristen die in de lodges logeren in het wildpark. Maar de meeste mensen die daar wonen hebben niets. Ze leven veelal in krotten, eten is er niet voldoende. Er zijn veel weeskinderen en mensen met aids. Dit gedeelte van donker Afrika trekt mij meer aan dan bijvoorbeeld het gedeelte rond Kaapstad waar ze al verder zijn in hun ontwikkeling. Hier is nog veel hulp nodig"
"Het is prachtig dat mijn stichting dankzij financiële steun van sponsors en donateurs al in staat was om projecten financieel te kunnen helpen, zoals in Limpopo. Voor dat project hebben we een fornuis, keukengerei, borden en bekers gekocht waardoor dagelijks een warme maaltijd kan worden bereid en verstrekt aan de meest kwetsbare kinderen. Een grootmoeder kreeg warme kleding voor haar 12 kleinkinderen." Daarnaast regelde Lonie ook een motivatietraining voor leerkrachten die met gehandicapte kinderen werken. Sponsor Gooiland Computers uit Naarden had een laptop meegegeven en die kon worden overhandigd aan Eunice, een veelbelovende studente uit een van de armste delen van Zuid-Afrika. "Zij studeert business administratie, maar had geen laptop. Zij kreeg hem uiteindelijk omdat ze de beste motivatiebrief had geschreven. Eunice huilde tranen van geluk."
Lonie bezocht ook nog het Olievenhoutbosch Centre for Disabled Children in Gauteng. "Ik was hier in november al geweest om stoelen te brengen, want de kinderen zaten op de grond. Maar omdat het advieswerk niet stopt en je een band opbouwt, kwam ik terug. Nu hebben ze hun uitgavenpatroon inzichtelijk gemaakt en dat sterkt ze. Verder had ik materialen meegenomen en samen met de gehandicapte kinderen hebben we armbanden gemaakt. Het was ontroerend om te zien hoe geconcentreerd de kinderen werkten en hoeveel plezier ze hier aan beleefden. De armbandjes worden nu verkocht bij Natuurlijk! aan de Marktstraat in Naarden. De opbrengst gaat weer naar mijn stichting."
Lonie kan terugkijken op een reis waar ze vijf projecten door het hele land heeft geholpen. Wie meer wil weten kan kijken op www.izingane.nl.
