Van vrouwenbenen naar appels: Judith kiest voor verleiding
NAARDEN - Judith Wiersema staat voor vrouwelijk, sensueel en krachtig: het zijn terugkerende thema's die ze vanuit haar eigen ervaringen in haar beeldhouwwerk stopt. De spotlights schenen afgelopen vrijdag uitbundig op haar, Mickey Hoogendijk en Lolo Loren. Ze hadden een gezamenlijke expositie in de woning van Wiersema aan de Meentweg in Naarden.
door Jessica de Jong
Hier stonden haar beelden uit haar 'appelcollectie' tussen de mysterieuze zwart-wit foto's van Mickey Hoogendijk. In de aangrenzende serre waren de felgekleurde schilderijen van Lolo Loren te bewonderen. Drie vrouwen die hun krachten bundelden en het aan de befaamde kunstenaar Rob Scholte, de ex-man van Mickey Hoogendijk, overlieten de expositie te openen.
Judith vertelt dat dit haar onverwachts ontroerde. "Rob stond daar zo bij het raam en toen kwam het besef dat ik het ben die nu exposities in dit huis houd. Dit was het huis van Ferry Hoogendijk, voormalig hoofdredacteur van Elsevier. Hij hield hier in het verleden vernissages. Kunst van Appel en Corneille hing aan de muur. Nu doe ik het dus en hoop ik in de geest van Ferry zoiets twee keer per jaar te kunnen organiseren."
Geslaagd weekend
De Naardense Judith kijkt terug op een heel geslaagd weekend, terwijl ze op haar blote voeten langs de kunst loopt. Haar boerderij annex galerie liep vol en ze verkocht diverse werken. "Ik vond het een groot succes en ik heb er veel van geleerd." Of ze zenuwachtig was? "Nee, ik had er eerder veel zin in. Ik sta achter mijn werk en het was een heel proces om het te maken. Ik dacht dat er wel een favoriet werk voor het publiek tussen zat, maar iedereen werd weer door een ander werk geboeid."
Het afgelopen halfjaar heeft ze heel hard gewerkt aan vier grote beelden. Het thema werd zoals gezegd de appel. Wiersema had hiervoor veel werk gemaakt, geïnspireerd door vrouwenbenen. Verleiding en sensualiteit zijn terugkerende thema's bij de kunstenares, die vanuit haar gevoel werkt. "Toen ik vriendinnen vertelde dat ik met de appel aan de slag ging, zeiden ze: dat doet iedereen al. Natuurlijk wil je authentiek zijn, maar ik had een appel in mijn hoofd en wilde daarmee werken. Ik heb de vrucht bestudeerd en eigenlijk is de appel net als de vrouw erg sensueel. Ik heb veel positieve reacties gehad, maar het leukste om te horen was natuurlijk dat mijn vriendinnen hun eerdere uitspraken terugnamen."
Zagen, gieten, lijmen
Voor de appelwerken heeft ze alle stukken uit één appel vervaardigd. "Ik had een hele appel, die heb ik verzaagd, gegoten, in stukken weer verlijmd, in elkaar gezet en een klokkenhuis gemaakt. De pitjes bestudeerd en de rondingen. Ook wilde ik altijd al iets met meubels doen. Voorheen dacht ik: van een vrouw maak je geen tafel. Want dan denk ik aan een vrouw die op haar knieën zit en een man die op haar een glas drinken zet. En dat staat haaks op mijn gedachten: een vrouw moet vrijheid en kracht uitstralen. Maar toch gebeurde het dat toen ik een appel opensneed ik er een tafel in za en dat is het dan ook geworden", vertelt ze, terwijl ze wijst naar het zwartgepatineerde werk.
'Ik was instantly in love. Het is een stilleven. Het roept verwarring op'
Het meest trots is ze op een glad, glanzend bronskleurig tafeltje met wat vier dunne, klungelige pootjes eronder. Op het werkblad liggen een kleine appel, een mes en een schilletje. "Het is precies geworden zoals ik had bedacht. Ik was instantly in love. Het is een stilleven. En het roept verwarring op. Bij de tentoonstelling hebben diverse mensen hier een glas op gezet. Het lijkt op een meubelstuk. Vroeger dacht ik: hoe kun je dat doen? Begrijp je niet dat dit kunst is? Nu doet het minder zeer, ik speel er juist op in. Ook achter het stilleven kun je een eigen verhaal maken. Ik heb het werk ook al één keer verkocht, het komt in een oplage van drie", vertelt ze trots.
Succesvol
Inmiddels kan ze dan ook rondkomen van haar kunst. Wellicht is ze inmiddels Nederlands meest succesvolle beeldhouwster. Zelf zegt ze erover: "Ik kan ervan leven, maar ik merk dat ik meer moet doen aan pr, het benaderen van kunstgeïnteresseerden en andere zaken. En om te kunnen gieten, moet je investeren. Gelukkig heb ik, sinds ik begon in 2001, een aardige naam opgebouwd in de kunstwereld."
'Tot mezelf komen'
Judith woont alweer 15 jaar in Naarden. "Hier kan ik helemaal tot mezelf komen en mezelf zijn. Ik ben opgegroeid in Bergen. Ik houd van rust. Inmiddels voel ik mij wel een Naardenees. Ik voel mij betrokken. Zo heb al eens een expositie in de Grote Kerk mogen openen en ben bij de vrouwenbijeenkomsten geweest met de voormalige burgemeester Joyce Sylvester."
Verleidingen
Nu de collectie klaar is en de expositie achter de rug, maakt Judith plannen voor een nieuwe collectie. Ze wil verder borduren op het thema 'Vrouwen en verleidingen'. Ditmaal zullen het de materiële verleidingen zijn die centraal staan.
"Inspiratie haal ik uit mezelf. Vrouwen maken veel dezelfde dingen mee en al die ervaringen en dilemma's neem ik mee in mijn werk. Mijn droom is om te exposeren in een mooie galerie in het buitenland waar mijn werk op waarde wordt geschat. Het is belangrijk dat ze daar mijn werk goed kunnen vertegenwoordigen, omdat ik zelf hier in Naarden blijf."
