Geen wapen meer, maar nog wel steeds apetrots op het soldatenleven van vroeger.
Geen wapen meer, maar nog wel steeds apetrots op het soldatenleven van vroeger. Foto: Sjoerd Stoop

Het wapen dat jaren verborgen bleef

BUSSUM - Zelfs agenten stonden er afgelopen week wel even van te kijken: een hoogbejaarde man kwam een wel heel oud vuurwapen afleveren. Het bleek te gaan om veteraan Herman Bierman. De Bussumer bewaarde het gevonden vuurwapen jarenlang en repte er met geen woord over. Nu gaat het boek open.

door Sjoerd Stoop

Nu Bierman het tot nu toe goed bewaarde geheim toch openbaar maakt, komt een prachtig Bussums oorlogsverhaal boven water. De vader van bijna 90 jaar oude Bussumer vond het wapen halverwege de Tweede Wereldoorlog. Het wapen lag tussen achtergelaten spullen van een door de Duitsers bezette villa. Vader nam het wapen mee en dacht het goed te hebben verstopt, totdat de jonge Herman het vond. "We woonden toen aan de Koopweg. Mijn vader bleek het wapen te hebben verstopt in een la tussen andere spullen. Het was als jonge jongen best spannend, zo'n wapen. Op een gegeven moment heb ik dat wapen gepakt en bewaard als souvenir. Daar mocht mijn vader natuurlijk niet achter komen. Ik heb het goed verstopt", lacht Bierman.

Vlak na de oorlog trad de net volwassen geworden Bierman toe tot het leger, zoals elke gezonde jongeman toen moest. De Bussumer vertrok met het leger naar Nederlands-Indiƫ. "Dat wapen moest mee. Want stel je voor dat mijn vader en moeder het huis overhoop waren gaan halen en zouden gaan neuzen tussen mijn andere spullen. Als mijn ouders erachter waren gekomen, had ik achteraf alsnog op m'n lazer gehad. Ik besloot het wapen in mijn plunjezak te stoppen en mee te nemen naar Indiƫ. Dat heeft echt helemaal niemand gemerkt. Ik heb het daar ook gewoon bewaard. Toen ik terug moest naar Nederland heb ik alle kogels van het wapen afgegeven, maar het wapen zelf heb ik gewoon weer meegenomen naar Bussum. Thuis heb ik het weer op dezelfde plek opgeborgen als daarvoor, in mijn kast op de overloop."

De jaren daarna verhuisde Bierman nog een paar keer. Eerst naar de Oud Bussumerweg, vervolgens naar het St. Josephpark en later naar de Bijlstraat. Elke keer kwam het wapen weer boven water. "Na elke verhuizing heb ik het wapen ergens anders verstopt. Het heeft op de meest gekke plaatsen gelegen. Het heeft jarenlang verstopt gezeten in een verfblik. Soms kwam ik het opeens weer tegen."

Halverwege de jaren tachtig vond Bierman het wel genoeg. De Bussumer besloot naar het politiebureau te gaan om het wapen daar af te leveren. "Er was toen een soort campagne dat je zonder er problemen mee te krijgen wapens kon inleveren. Daar ging ik dan: met het wapen tussen mijn broekriem gestoken op de fiets naar het politiebureau aan de Brinklaan. Ik vertelde het verhaal aan de agente achter de balie. Ze vertelde dat de agent die erover ging er die dag niet was en dat ik later moest terugkomen. Datzelfde overkwam me toen ik het twee weken later nog een keer probeerde. Toen vond ik dat ze hun kans hadden gehad: ik nam het wapen weer mee naar huis en heb het weer verstopt."

Toch weggebracht
Nu woont Bierman al enkele jaren aan de Zilverschoonstraat, maar de Bussumer staat op het punt te verhuizen naar zorgcentrum De Godelinde. De dozen met spullen staan klaar. Ook nu kwam het wapen weer boven water. Bierman besloot wederom een afspraak te maken met de politie om het wapen af te geven. Afgelopen week kwam de Bussumer het wapen, in militair kostuum, hoogstpersoonlijk naar de politie brengen. "Ze stonden er wel even van te kijken. Een dergelijk wapen hadden ze nog nooit gezien. Het bleek best bijzonder en gaat nu naar een museum waar het tentoongesteld wordt. Het voelt best goed dat ik dat wapen nu weggebracht heb. Stel je voor dat mijn kinderen er later problemen mee hadden gekregen als ze het wapen vonden of dat het ergens anders terecht zou komen. Ik kan dit hoofdstuk van mijn leven met een goed gevoel afsluiten, maar zal de herinnering aan het wapen altijd koesteren."