Ik zei nog zó: geen zwembad!
Het derde jaar is ingegaan aan de Naardermeer nummer 19. Waar ooit het echtpaar Rosmalen in het boerentuintje een zonnetje pakte, is het nu één grote bouwput. Letterlijk.
Het goede nieuws is dat het dieptepunt (ook letterlijk) bereikt is. Komende zomer zal de wederopbouw al een eind gevorderd zijn. Door de stroperigheid van de bureaucratie en de regulerende macht van Natuurmonumenten heeft het allemaal heel lang geduurd. Maar het schattige oude boerderijtje zal in fraaie staat herrijzen. En die bouwput dan? Welnu, in tegenstelling tot wat vele wandelaars, fietsers en andere passanten veelal hebben gedacht, wordt het géén zwembad. Het gaat hier om een techniek die 'onderkeldering' heet. Een reusachtige betonnen bak van zo'n 165 kubieke meter is de grond in gewerkt om daar een forse kelder te vormen. Bijna net zo groot als de hele boerderij ernaast. Er komt een verbinding met het woonhuis, terwijl er bovenop een nieuwe schuur komt te staan. Het geheel zal grotendeels aan het oog onttrokken zijn en na inrichting voor een luxe, riante en moderne 'bijwoning' zorgen. De bewoners hebben het allemaal als ware pioniers ondergaan. Een soort primitief kamperen met een keuken in een houten keet, gevoed door flessengas. Weer en wind mochten hen niet deren, want wat uiteindelijk tot stand zal zijn gebracht, gaf hen alle kracht om door te zetten. Wel zijn ze ervan doordrongen dat het voor de dagjesmensen een verzoeking is geweest om langs het slepende bouwproject te gaan. Maar het leed is bijna geleden. Voor iedereen.