Overspoeld met complimenten
NAARDEN - Een beetje gek voelt het wel voor Gerard Veenendaal. Na ruim veertig jaar gewerkt te hebben bij Naarderheem is hij vorige week met pensioen gegaan. Helemaal loslaten kan hij Naarderheem niet. Na zijn vakantie gaat deze voormalig hoofd technische dienst er als vrijwilliger aan de slag.
Tijdens zijn afscheidsreceptie op zijn laatste officiële werkdag werd hij overspoeld met complimenten en ontving hij tevens de gouden Viviumspeld van verdienste. Veenendaal was daarmee de tweede medewerker ooit die deze onderscheiding kreeg opgespeld. Hij is er nog wat beduusd van, van al die mooie woorden, de prachtige cadeaus en dan ook nog dat speldje. Hij had het niet verwacht. "Ik heb er wel enorm van genoten en kan er nog lang op terugkijken."
Veenendaal hield zich in de 40 jaar dat hij bij Naarderheem werkte bezig met alles dat ook maar enigszins met techniek, Arbo en bedrijfshulpverlening (BHV) te maken had. En geen dag ging hij met tegenzin naar zijn werk. "Je kon wel een planning maken van wat je op een dag wilde gaan doen, maar er kwam altijd wel iets onverwachts tussendoor, er kon van alles gebeuren. We hebben natuurlijk ook wel eens te maken gehad met een legionellabesmetting. De kunst is dan om het snel weer onder controle te krijgen", vertelt hij. Veel plezier had hij ook in de verschillende activiteiten die hij naast het werk oppakte. Zo zat hij 8 jaar in de ondernemersraad, was hij 10 jaar voorzitter van de personeelsvereniging, speelde hij voor Sinterklaas en vormde hij met een aantal collega's een cabaretgroep.
Als hij terugkijkt is hem met name één voorval, toen was hij rond de 30 jaar, bijgebleven. "Ik werd door een arts gevraagd om bij een overledene de gouden ring van haar vinger af te halen, op verzoek van de familie. Tegenwoordig heb je daar speciale zaagjes voor, maar in die tijd niet. Ik had nog nooit een overleden persoon aangeraakt. Het voelde vreemd om dat te doen." Grootste verschil met de begintijd, hij was zelfs al in dienst voor de officiële opening van Naarderheem in 1975, is de inhoud van het werk. "Toen ik begon werkte ik 80% van de tijd met mijn handen en zat ik 20% achter de computer. Nu is dat andersom en zijn er ook veel meer regels en procedures."
Hij gaat de omgang met bewoners en collega's en het ad-hocwerken missen, maar komt naar eigen zeggen de dag wel door. Zijn drie kleinkinderen wonen om de hoek, hij heeft een bootje in de vaart liggen en gaat regelmatig met zijn vrouw een paar dagen weg. Ook staat er voor april een trip gepland naar Spanje met de hele familie.