'Ik ben niet grof, ik ben scherp'
NAARDEN - Een komediant, een cabaretier, een schrijver, een zeur of een beetje een dorpsgek. Wat je ook van Frans Muthert vindt: hij is een markant figuur uit de Vesting met een lekkere pen. Inspiratie doet hij op in het leven van alle dag. Het resultaat is een bundeling van zijn columns in het boekje 'Leven na de dood'.
door Jessica de Jong
Je ziet zo voor je hoe hij daar aan zijn ronde houten tafel zit met zijn laptop. Sinds 1978 woont hij in Naarden, speelt graag bridge, fietste afgelopen zomer 5000 kilometer door de omgeving, was vroeger leraar Nederlands. Hij noemt zich de 'Zelfbenoemde nachtburgemeester' van Naarden. Hij is omringd door foto's van zijn optredens met zijn partner onder de noemer Dubbelfout. Veel boeken, veel muziek. Sigaartje erbij, kopje koffie, haren door de war. Geen gordijnen voor het raam, want er dient gezwaaid te worden. Op het venster hangt een poster. Met daarop het gezicht van Frans zelf. "Wildvreemden bellen aan, dan komen ze een boekje halen", vertelt hij trots. Ook lezen we op zijn site dat zijn boek al op nummer 1 staat in de top 5 van best verkochte boeken bij 't Hoekje. De eerste 200 exemplaren zullen ongetwijfeld snel worden afgenomen.
De titel 'Leven na de dood' slaat op het feit dat Naarden per 1 januari aanstaande ophoudt te bestaan als zelfstandige gemeente. Toch vreest hij niet voor de identiteit van zijn geliefde stadje. "Juist nu zie je dat we echt niet bang hoeven te zijn voor identiteitsverlies. We borgen juist onze waarden extra nu de fusie eraan komt. We zijn behoorlijk zelfbewust in Naarden en dit is daar een symbool van. Lekker zeuren over Naarden met foto's erbij, want die had ik toch al voor mijn weblog." De columns en verhalen hebben een kop en een staart. De oudejaarsconferences zijn er ook in opgenomen. "Burgemeester Joyce Sylvester was mijn grootste fan. Ze had Dubbelfout graag weer geboekt, maar we doen het niet meer. Mijn partner Madelon Kroes heeft voor de tweede keer kanker en dus gaat het niet."
Voor het geld heeft hij het boek niet geschreven. "Ik verdien er geen ruk aan", laat hij zich uit. Frans heeft het boekje dan ook in eigen beheer uitgegeven. Maar zijn pennenvrucht wil hij graag delen. Zij het online of via een echt boekje. Voor een lach op het gezicht, een glimlach op zijn minst. "Ik wil dat mensen op een andere manier kijken naar het leven van alledag. En ik schrijf dat op een smakelijke manier op." Ook schopt hij om zich heen, gebruikt hij veel satire. Hij heeft lef. Alles mag, alles kan wat hem betreft. "Ik doe geen concessies. Ik ben niet grof maar scherp. En je weet: voor de één is ons cabaret te hard, een ander wil het nog harder." Hij speelt op de man, deelt zijn visie. Hij haalt het verhaal aan van de groenteboer die op de markt een aanvaring had met de man van de sokkenkraam. "Dat ik daar over schreef, dat viel bij de groenteboer niet goed, maar ja, het was the talk of the town. En dus staat het in 'Leven na de dood'. Er is aandacht voor meer mensen van de markt, zoals Ali de troetelmarokkaan ofwel de kippenboer. Of Ho die loempia's verkoopt, maar eigenlijk Sven heet. We lezen over Lars Voskuil (PvdA) hoe sportief hij is. Ook haalt hij uit naar NaarderNieuws. Riep hij in de oudejaarsconference al dat deze krant te veel Bussumse onderwerpen belichtte, nu haalt hij de foto's met verkeerde onderschriften aan die in de online versie te zien zijn. Een fout in het systeem waar niks aan te doen is. Maar hij doet ook foutieve aannames. Het komt uit een goed hart, zullen we maar denken. Want Frans vindt deze krant toch alleraardigst. Hij is ook vol lof over weerman Pieter de Blois, we lachen er smakelijk om. En nu staat Frans Muthert zelf ook nog eens in de Naarder Koerier, zoals hij deze krant standaard noemt. Het geeft niet.
Boekje winnen
NaarderNieuws kan een lezer blij maken met 'Leven na de dood'. Wat voor beroep had Frans Muthert voordat hij met pensioen ging? Mail naar: redactie@naardernieuws.nl. Een boekje kopen kan bij 't Hoekje of de Conceptstore.