Het boek van Nen van Ramshorst: een exclusieve voorpublicatie

BUSSUM - Nen van Ramshorst schreef een amusant en intrigerend boekje over haar laatste jaar als wethouder van Bussum. In 'Het laatste jaar; Belevenissen van een Bussumse wethouder' geeft ze een kijkje achter de schermen van het lokale politieke bedrijf, voorzien van een ruime persoonlijke noot.

Een opmerkelijke ontboezeming uit het boek: Van Ramshorst heeft van begin af aan een slecht gevoel bij de nieuwe burgemeester, die uiteindelijk het veld moet ruimen. Ze noemt zijn naam niet, maar ze bedoelt uiteraard Henk Heijman. Als je de ruim veertig vlot geschreven hoofdstukjes leest, krijg je ook mee dat wethouders er eigenlijk behoorlijk alleen voor staan. Wat ook blijft hangen: de voorbeelden van hoe onredelijk burgers zich soms kunnen opstellen.

'Het laatste jaar' van Nen van Ramshorst is vorige week officieel gepresenteerd. Het is verkrijgbaar bij boekhandel Los in Bussum. Voor deze krant koos Van Ramshorst een hoofdstuk uit als exclusieve voorpublicatie. Het is een van de laatste hoofdstukken in het boek.

Juinen

De verkiezingsborden voor de gemeente Gooise Meren staan er en de posters worden opgevrolijkt met snorren en baarden. Wij wethouders steunen onze partijen en staan voor de buitenwereld wat meer tegenover elkaar. Bij het daadwerkelijk besturen van onze gemeente is daar geen sprake van. Bovendien zijn we onverwacht druk met het regelen van zaken die voor de fusie af moeten zijn. Sommige onderwerpen schuiven we voor ons uit, omdat we onze opvolgers niet voor de voeten willen lopen. Een plan voor huisvesting voor statushouders en andere woningzoekenden ligt uitgewerkt klaar. Er ligt een stevige basis voor een betere verkeerscirculatie. Voor het Filmhuis kunnen we gelukkig nog net zelf de verbouwing regelen.
Ik bezoek debatavonden en merk dat ik al afstand aan het nemen ben. Ik heb niet de neiging me ermee te bemoeien en dat is voor mij afwijkend gedrag.

Op de laatste zaterdagmiddag voor de gemeenteraadsverkiezingen lopen alle partijen opzichtig door het dorp. Landelijke politici, die bij andere verkiezingen niet te verlokken waren naar Bussum te komen, laten zich nu graag zien. De uitslag kan ook voor hen een graadmeter zijn, nu wij buiten de landelijke verkiezingen vallen. De premier loopt als een soort sinterklaas door de Nassaulaan. Mensen willen hem zien en aanraken en hij verspreidt een aanstekelijke vrolijkheid. De CDA-partijleider wordt daardoor nauwelijks opgemerkt en hij loopt wat verloren rond. Het gaat nergens over plaatselijke politiek, maar dat mag de pret niet drukken. Ik eet een ijsje van GroenLinks en een appel van het CDA. De altijd gezellige VVD'ers zorgen voor koffie met wat lekkers. De kandidaten vanuit de buurgemeentes voeren campagne in hun eigen gemeente, dus het voelt heel vertrouwd als een Bussumse verkiezingsmarkt.

Onderhuids zijn er allerlei spanningen bij de politieke partijen. Er wordt gevochten om een andere volgorde op de lijst, er zijn kandidaten die zich terugtrekken, er zijn er die op een ontoelaatbare manier campagne voeren voor zichzelf. De besturen van de politieke partijen draaien overuren om de brandjes te blussen.

Ik kan niet inschatten wat inwoners ervan meekrijgen. De meeste vragenstellers op straat zijn bezorgd: hoe zal het in de nieuwe gemeente gaan? Gaat alles duurder worden? Houden we ons eigen gemeentehuis? Over één ding is iedereen het gloeiend eens: wie verzon toch die belachelijke naam Gooise Meren, terwijl Bussum geen enkel meer heeft! Die naam is ook te wijten aan het sluiten van compromissen, vrees ik. Ik was een groot voorstander van de naam Juinen, als eerbetoon aan Van Kooten en De Bie die zo vaak hier filmden. Collega B zou dan voor eeuwig de rol van wethouder Hekking moeten krijgen. Ik weet zeker dat alles dan goed zou komen in de nieuwe gemeente!