Jan Eijer (74): ‘Ik kan niet op mijn gat zitten, zo zit ik niet in mekaar’

GOOISE MEREN - “Als het nodig is dan pak ik mijn chauffeurspet en ga ik rijden. Maar ik hoef niet per se langs de weg met de PlusBus. Laat mij maar organiseren.” Jan Eijer doet vrijwilligerswerk als coördinator bij de PlusBus Naarden-Bussum en Hilversumse Meent. “Er is altijd wel iets te doen en te regelen, daar hou ik van.”

De 74-jarige Jan Eijer woont met zijn vrouw in Bussum. Stilzitten is volgens Jan niks voor hem en dat heeft hij tijdens zijn werkzame leven ook niet gedaan. Hij werkte onder andere als melkboer en als marinier en runde daarbij met zijn vrouw ook nog een gezinshuis voor pleegkinderen. “De laatste jaren voor mijn pensioen was ik veiligheidscoördinator bij het ROC in Hilversum.”

Toen hij op zijn 65ste met pensioen ging, was Jan dan ook niet van plan om van zijn rust te gaan genieten. “Op mijn gat zitten kan ik niet, zo zit ik niet in mekaar. Via via raakte ik in gesprek met een vrouw van het Ouderenfonds. Daar waren ze bezig de PlusBus op te starten. Die vrouw dacht dat dat wel iets voor mij zou zijn. En daar had ze gelijk in. Zo ben ik bij de PlusBus gestart, nu tien jaar geleden.”

Wat Jan precies bij de PlusBus doet? “Ik ben coördinator van het hele gebeuren. Ik regel de dagelijkse gang van zaken, financiën, vrijwilligers werven, dat soort dingen. Ik heb veel contact met de vrijwilligers, maar ook met de mensen die meegaan met de PlusBus. Als het nodig is en we geen chauffeur hebben dan pak ik mijn chauffeurspet en ga ik rijden. Maar ik hoef niet per se langs de weg met de PlusBus. Laat mij maar organiseren, dat vind ik veel leuker.”

‘Er ontstaan vriendschappen’

Jan vertelt dat hij vierentwintig uur per dag en zeven dagen per week bereikbaar is voor de PlusBus. “Toen ik nog werkte maakte ik soms weken van zeventig uur. Ik ben gewend om altijd bezig te zijn en ik ben zeker geen type om achter de geraniums te zitten. Nu ga ik vier ochtenden per week naar kantoor. Heerlijk om even de deur uit te zijn. Dan ben ik van alles aan het regelen en bel ik ook met de mensen die mee zijn geweest met de PlusBus, om even te peilen hoe het is geweest.”

Er verschijnt een lach op zijn gezicht. “Er is een vrouw die een paar maanden geleden honderd is geworden. Zij gaat zo’n veertien keer per maand mee met de PlusBus. Ze geniet er zo van! En dat vind ik mooi om te zien. In de bus is het ook altijd gezellig. Je gaat met een groepje iets leuks doen, zoals lunchen of naar het theater. Je bent onder de mensen en legt contacten. En ik zal je vertellen, er ontstaan zelfs vriendschappen tussen mensen die elkaar van de PlusBus kennen. Niet alleen bij de mensen die meerijden, ook bij de vrijwilligers. Zo zijn we vorige week nog uit eten geweest met een groepje vrijwilligers en onze vrouwen, heel erg leuk.”

‘Hup, doorgaan!’

De vrijwilliger blikt terug op afgelopen anderhalf jaar, waarin de PlusBus door de coronapandemie een tijd heeft stilgelegen. “Dat moest vanwege de maatregelen. Ik heb toen evengoed de bus elke week laten rijden, zodat-ie niet in verval raakte en de accu goed zou blijven.”

Door corona zijn de mensen wel terughoudender geworden, merkt hij. “We hebben veel annuleringen op het laatste moment. Dan durven de deelnemers toch niet mee. Heel erg jammer. En dit geldt ook voor de vrijwilligers. Dit zijn vaak ook iets oudere en dus kwetsbare mensen. Er zijn door corona een paar mensen gestopt bij de PlusBus. Jammer, maar zulke dingen gebeuren nou eenmaal. Je moet af en toe afscheid nemen.” Dan voegt hij er opgewekt aan toe: “We kunnen dus wel wat nieuwe vrijwilligers gebruiken.”

Jan hoopt zijn inspanningen voor de PlusBus nog lang vol te houden. “Ik voel me nog steeds twintig.” Hij lacht hardop. “Nee, ik voel me wel iets ouder, dat merk je aan je lijf hè? Maar ik ben een oud-marinier en zet gewoon mijn tanden erin. Hup, doorgaan! De PlusBus brengt me zo veel gezelligheid, er wordt veel gelachen. En als je iemand kunt helpen, waarom zou je het dan niet doen? Ik vind het geweldig dat ik op deze manier andere mensen blij kan maken. Dat zou ik voor geen goud willen missen.”  

Gooise Meren Bedankt is een initiatief van Versa Vrijwilligerscentrale Gooise Meren i.s.m. Enter Media en de lokale middenstand, in opdracht van de Gemeente Gooise Meren. De komende weken verschijnen er interviews met vrijwilligers in de krant en daarnaast mogen alle vrijwilligers in Gooise Meren, zolang de voorraad strekt, een lokaal cadeau uitkiezen op www.gooisemeren-bedankt.nl