Muiderbergse Tim (13) vindt zeldzame kogel op de bodem van het IJmeer

MUIDERBERG - Tijdens de zomervakantie was Tim Duijvestein samen met zijn vriend Julian aan het zwemmen bij het strand van Muiderberg. Tim raapte bij het einde van de steiger van de jachthaven stenen van de bodem van het IJmeer om die vervolgens weer te gooien, totdat hij ineens een ander soort steen opviste.

“Ik dacht: huh, wat is dit nu?”, vertelt Tim. “Het voelde apart en raar aan. Julian en ik wisten niet wat het was.” Zelfs na het navragen op het strand wist niemand exact wat het ronde object was. “Iemand dacht aan een avocadopit, maar dat was het niet. Het voelde anders en zwaarder aan. Uiteindelijk bedacht ik dat het misschien een kogel zou kunnen zijn.” De jongens namen het object mee naar het huis van Tim en gingen op de computer zoeken naar wat het kon zijn. Ze vonden een krantenartikel over een kogel die er exact hetzelfde uitzag als wat ze hadden gevonden.

Grote knikker?

Vol enthousiasme over hun vondst kon Tim niet wachten om het zijn moeder Mylene te laten zien. “Toen ik thuis kwam, kwam mijn zoon superblij op mij af en zei: je moet raden wat ik heb gevonden”, vertelt Mylene. “Hij hield zijn hand achter zijn rug en ik zag iets ronds, dus ik dacht aan een grote knikker.” Toen hij zijn moeder vertelde dat het een kogel was, schrok Mylene en ze dacht meteen aan wat er zou kunnen gebeuren. “Je kunt je voorstellen dat ik allesbehalve enthousiast was. Ik zei dat hij hem maar heel zachtjes aan mij moest geven en toen hebben we hem op tafel neergelegd.” Tim had geen flauw idee dat het misschien niet handig was om de kogel mee naar huis te nemen.

Explosieven Opruimingsdienst

Moeder Mylene belde niet meteen de politie, maar stuurde ze een mailtje. “Binnen vijf minuten stond de politie voor de deur.” De twee agenten hebben de kogel bekeken en toen pas gingen er bij Mylene alarmbellen af. “Zij durfden de kogel niet eens aan te raken en zochten contact met de Explosieven Opruimingsdienst Defensie (EOD), die op afstand naar aanleiding van foto’s advies gaf”, vertelt Mylene. Iedereen moest afstand nemen en de kogel moest in een meter diepe kuil in de tuin gelegd worden met een vlaggetje erbij. De EOD ging naar aanleiding van de foto’s verder onderzoek doen. De politieagenten hebben anderhalf uur op de koffie gezeten totdat er meer informatie bekend was.

Zeldzaam

Na anderhalf uur kwam er bericht van de EOD dat de kogel meegenomen moest worden door de agenten. Ze hadden ontdekt dat de kogel waarschijnlijk uit de achttiende eeuw dateert en afkomstig is uit een granaatkartets, waarin meerdere loden kogels zoals deze zich boven op de springlading bevinden, met een dodelijke uitwerking als gevolg wanneer een tiental granaatkartetskogels vrijkomen bij de explosie. In die tijd was het IJmeer nog de Zuiderzee, die destijds wellicht als oefenterrein is gebruikt voor dit soort kogels. Het projectiel mocht op den duur niet meer gebruikt worden. Het exemplaar van Tim is zeer zeldzaam, maar gelukkig niet explosief. Mylene: “Bij de politie hadden ze dit nog niet eerder gezien en ze wilden het houden om te bekijken en eventueel in hun opleiding te gebruiken. Mijn zoon vond dat natuurlijk jammer. Hij wilde de kogel eigenlijk wel zelf houden, maar we waren al trots op de vondst.” Vlak voordat de politie wegreed met de kogel mochten Tim en zijn vrienden nog snel op de foto. “We dachten: die zien we nooit meer.”

Tekst gaat verder onder de foto.

Tussen de edelstenen

In de dagen daarna heeft de politie nog twee keer met Tim gebeld om te vertellen hoe dankbaar ze waren dat ze de kogel mochten bestuderen en foto’s konden maken voor de opleiding. Zijn moeder en hij waren in de veronderstelling dat de kogel daar zou blijven, tot afgelopen week de wijkagent voor de deur stond. Hij belde aan met die kogel in zijn hand en kwam hem teruggeven aan Tim. “Dat hadden ze niet hoeven doen, maar hoe attent is dit”, vertelt Mylene enthousiast. “Ze hadden hem ook in een grote doos kunnen doen om te bewaren, maar dat deden ze niet. Voor een jongen van dertien is het natuurlijk gaaf om dit te mogen houden.” Tim en zijn moeder geven een dikke pluim aan alle betrokken politieagenten die hun zo netjes hebben behandeld. De granaatkartetskogel heeft inmiddels een ereplekje gekregen tussen de verzameling bijzondere edelstenen van Mylene in de huiskamer.