Mehmet Agircan bij zijn atelier aan de Pastoorstraat.
Mehmet Agircan bij zijn atelier aan de Pastoorstraat. Foto's: Jacqueline Roest

Mehmet Agircan (50): 'Vroeger zeiden ze al dat ik 'danste' met de machine'

Mensen

NAARDEN - Mehmet Agircan is tijdens zijn zoektocht naar een geschikt winkelpand voor zijn naaiatelier 'zomaar' in Naarden terechtgekomen. De in Turkije geboren kleermaker trok per 1 december met zijn bedrijf Lina Kledingreparatie in de voormalige apotheek aan de Pastoorstraat 18. Een prachtig hoekpand, waar authentieke kenmerken, zoals de apothekerskasten, nog altijd zichtbaar zijn.

De ondernemer woont in Assendelft, is al bijna 32 jaar met Döne getrouwd en heeft twee kinderen: een zoon en een dochter. Als hij vertelt dat hij inmiddels óók opa is van kleindochter Lina beginnen zijn donkere ogen te stralen. Zij was twee jaar terug het lichtpuntje in een voor Agircan moeilijke periode. Als trotse opa heeft hij zijn zaak haar naam gegeven, waarbij hij gelooft dat dit geluk zal brengen. Het bedrijf waar hij sinds 2000 als machine-operator de kost verdiende, ging reorganiseren. Voor hem was er geen plek meer. "Dat was een treurige periode", vertelt hij.

Artikel gaat verder onder de foto.

Gastarbeider

Maar de Assendelfter, die in 1977 als 7-jarig knulletje samen met zijn moeder, drie broertjes en één zusje in Amsterdam-Oost terechtkwam ("mijn vader was hier al als gastarbeider aan het werk"), is niet een man om bij de pakken neer te zitten. Dat heeft hij in zijn vroege jeugd wel geleerd. Hij herinnert zich de eerste tijd in Nederland als 'heel vreemd'. Niet alleen qua taal, maar ook qua cultuur. Maar het jochie doorliep de lagere school en ging vervolgens naar de technische school. Ondertussen werkte hij sinds zijn twaalfde in een kledingatelier. Twee jaar later werd dat bijbaantje menens. "Op mijn veertiende moest ik van school om geld te gaan verdienen", vertelt Agircan. "Mijn ouders hadden namelijk altijd nog het idee dat we na een aantal jaren in Nederland, waarin we geld verdienden en spaarden, weer naar Turkije zouden vertrekken." Maar dat gebeurde niet.

Eigen atelier

Het gezin bleef in Nederland en in 1994 startte Agrican samen met een van z'n broertjes een eigen atelier. "We hadden klanten als C&A, waarvoor we kostuums maakten. We hadden zo'n 20 à 25 werknemers." Maar de broers hadden geen geluk; de kledingindustrie klapte in elkaar en als gevolg daarvan ook het bedrijf van de gebroeders Agircan. Mehmet bleef echter in de weer met naald en draad, maar toen dat op een gegeven moment (rond het jaar 2000) financieel te weinig opleverde en omdat er toch ook brood op de plank moest komen, was Agircan genoodzaakt ander werk te zoeken. Zo kwam hij in 2000 via een uitzendbureau terecht bij Koninklijke Verkade. Daar kreeg hij bijna twee decennia later het deksel op zijn neus.

Artikel gaat verder onder de foto.

Ondernemersgeluk

Maar na het vallen, stond hij weer op. "Het was het juiste moment om weer voor mezelf te beginnen", zegt Agircan nu vol trots. Hij hoopt in Naarden-Vesting zijn ondernemersgeluk te vinden. Vanuit de buurt krijgt hij veel positieve feedback. De mensen die Lina Kledingreparatie inmiddels hebben gevonden, zijn zeer tevreden. Het loopt nog niet storm, zegt de ondernemer eerlijk. "Maar daar draagt corona natuurlijk ook aan bij." Hij vindt het contact met mensen en de vreugde die hij hun kan geven als hun kleding weer gerepareerd is heel belangrijk. "Mensen helpen, maakt me blij."

'In mijn vingers'

Bij Lina Kledingreparatie kun je terecht voor het aanzetten van een knoopje, het vervangen van een rits en voering, het repareren van een scheurtje of het korter maken van broek of rok, maar ook voor het inkorten van gordijnen, het maken van een hoes voor de bank of gordijnen op maat, en - heel actueel - een trendy mondkapje of zelfs een door Döne van ecotouw gehaakt kraamcadeau. "Ik kan alles namaken, als ik maar een voorbeeld heb. Ze zeiden vroeger al tegen me dat ik 'danste' met de machine. Ja, het werd al snel duidelijk dat ik het in mijn vingers heb", besluit de ondernemer.

Uit de krant